قانون ریسک شناور (FL) و مدیریت ریسک به روش MDL در معاملات

MDL یا Maximum Drawdown Level، یک شاخص مهم در ارزیابی ریسک است که حداکثر میزان افت سرمایه از یک نقطه اوج تا نقطه کف بعدی را نشان می‌دهد. این متدولوژی به تریدران کمک می‌کند تا میزان تحمل ریسک خود را تعیین کرده و از سرمایه خود در برابر نوسانات شدید بازار محافظت کنند. MDL به عنوان یک ابزار حیاتی در مدیریت سرمایه عمل می‌کند و با تعیین یک سطح مشخص برای حداکثر افت سرمایه، امکان کنترل ریسک را فراهم می‌آورد. 
MDL نشان‌دهنده بزرگترین افت سرمایه از یک نقطه اوج (peak) به پایین‌ترین نقطه (trough) بعدی در یک دوره زمانی معین است و می‌گوید که در بدترین حالت، چه مقدار از سرمایه‌ را ممکن بود در یک یا چند معامله از دست بدهیم. 

سنجش ریسک

MDL  به عنوان یک معیار مهم برای سنجش ریسک یک استراتژی یا سرمایه‌گذاری عمل می‌کند. هرچه MDL بالاتر باشد، ریسک نیز بیشتر است. 

مقایسه عملکرد

MDL  کمک می‌کند تا عملکرد استراتژی‌های مختلف معاملاتی یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری را با یکدیگر  بهتر مقایسه کنیم. در واقع استراتژیی که سودآوری مشابهی دارد اما MDL پایین‌تری دارد، از نظر ریسک عملکرد بهتری داشته است. 

تعیین آستانه تحمل ریسک

دانستن MDL یک سرمایه‌گذاری کمک می‌کند تا تعیین کنیم آیا این سرمایه‌گذاری با میزان تحمل ریسک ما سازگار است یا خیر. 

بهینه‌سازی استراتژی

 تحلیل MDL یک استراتژی معاملاتی کمک می‌کند تا نقاط ضعف آن را شناسایی کرده و برای بهبود آن تلاش کنیم. 

مدیریت سرمایه

درک MDL برای مدیریت سرمایه بسیار مهم است زیرا می‌توان از آن برای تعیین اندازه مناسب موقعیت‌های معاملاتی و جلوگیری از ضررهای فاجعه‌بار استفاده کرد. 

قانون ریسک شناور، یک رویکرد پویا در مدیریت ریسک است که به تریدران این امکان را می‌دهد تا میزان ریسک پذیرفته‌شده در هر معامله را بر اساس عوامل مختلفی نظیر تحلیل‌های فنی و بنیادی، شرایط بازار، و میزان اطمینان به نتیجه معامله، تنظیم کنند؛ پس عرضه و تقاضا یکی از اصلی‌ترین دلایل ایجاد ریسک شناور در معاملات است که با هر یک از عوامل فاندامنتال تغییر می‌کند که با بررسی دو مثال، بسیار شفاف‌تر خواهد شد:

فرض کنیم یک تریدر با سرمایه اولیه 100,000 تومان شروع به کار می‌کند و از استراتژی معاملاتی خاصی استفاده می‌کند که به طور میانگین 50% مواقع سودآور و 50% مواقع زیان‌ده است و از قانون ریسک شناور برابر با 10% از سرمایه اولیه خود (10,000 تومان) استفاده می‌کند.

مثال1)

معامله 1:

·       تحلیل: تریدر فکر می‌کند این معامله با احتمال 80% سودآور خواهد بود.

·       ریسک شناور: با اعتماد به تحلیل خود، 10% از سرمایه خود (10,000 تومان) را در این معامله به خطر می‌اندازد.

·       نتیجه: معامله موفق است و 15% سود می‌برد (1,500 تومان سود). سرمایه کل به 101,500 تومان می‌رسد.

معامله 2:

·       تحلیل: این معامله ریسک بالاتری دارد (احتمال موفقیت 40%).

·       ریسک شناور: تریدر 3% از سرمایه خود (3,045 تومان) را ریسک می‌کند.

·       نتیجه: معامله ناموفق است و 3,045 تومان زیان می‌کند. سرمایه کل به 98,455 تومان می‌رسد.

معامله 3:

·       تحلیل: تریدر معتقد است این معامله ریسک متوسطی دارد (احتمال موفقیت 60%).

·       ریسک شناور: او 5% از سرمایه خود (4,922.75 تومان) را به خطر می‌اندازد.

·       نتیجه: معامله موفق است و 8% سود می‌برد (393.82 تومان سود). سرمایه کل به 98,848.82 تومان می‌رسد.

معامله 4:

·       تحلیل: این معامله به نظر بسیار ریسکی می‌آید (احتمال موفقیت 20%).

·       ریسک شناور: تریدر 1% از سرمایه خود (988.49 تومان) را ریسک می‌کند.

·       نتیجه: متاسفانه، معامله ناموفق است و 988.49 تومان زیان می‌کند. سرمایه کل به 97,860.33 تومان می‌رسد.

معامله 5:

·       تحلیل: تریدر یک فرصت بسیار خوب (از دید او) می‌بیند و احتمال موفقیت را 90% تخمین می‌زند.

·       ریسک شناور: او تصمیم می‌گیرد 20% از سرمایه باقی‌مانده (19,572.07 تومان) را در این معامله به کار گیرد.

·       نتیجه: متاسفانه این معامله هم ناموفق است و تریدر 19,572.07 تومان زیان می‌کند. سرمایه کل به 78,288.26 تومان می‌رسد.

مثال2)

 به فرض وجود قانون ریسک شناور 2%، اگر در یک تک معامله حساب ما قبل از شروع آن 10.500 دلار باشد و در نهایت ضرر آن به 210 دلار برسد، اکوییتی حساب به 10.290 دلار کاهش می‌یابد که در این حالت، قانون ریسک شناور نقض شده است. اما اگر دو معامله باز داشته باشیم که معامله اول ضرر 1% و معامله دوم ضرر 0.8% ضرر داشته باشد، در صورتی که یکی از معامله‌ها یا هردوی آن‌ها را ببندیم که از ضرر بیشتر جلوگیری کنیم، مجموعا 1.8% ضرر داشته‌ایم که ریسک شناور ما نقض نشده است.

حفظ و مدیریت سرمایه

یکی از اهداف اصلی در پراپ تریدینگ، حفظ سرمایه شرکت است. تریدران باید بدانند که چه زمانی باید سود شناور را تثبیت کنند و چه زمانی باید زیان شناور را کاهش دهند. این تصمیمات می‌توانند به حفظ یا کاهش ریسک‌های مالی کمک کنند. ریسک شناور یکی از پایه‌های مدیریت سرمایه نیز بوده که اکثر شرکت‌های پراپ‌فرم در پلن چالش‌ها یا حتی صرفا برای حساب اصلی خود به کار می‌گیرند که جدا از مقید کردن تریدر به رعایت نظم بیشتر و بهتر، از سرمایه سرمایه‌گذار نیز در مرحله اصلی حفاظت نمایند. در واقع این قانون به تریدر کمک می‌کند که درصد مشخصی از حساب را بر حسب آخرین معامله در گیر معامله بعدی کرده و از ضرر بیشتر جلوگیری نماید. 

عملکرد بلندمدت

داشتن یک برنامه مشخص برای خروج از معامله می‌تواند به کاهش ریسک شناور کمک کند که موجب می‌شود پایداری تریدر در طولانی‌مدت تضمین شود. 

کنترل احساسات

نوسانات مداوم قیمت در بازار ممکن است باعث استرس و نگرانی تریدران شود. اگر نتوانند احساسات خود را کنترل کنند، ممکن است تصمیمات اشتباهی اتخاذ کنند که به زیان‌های سنگین منتهی خواهد شد. مدیریت صحیح ریسک شناور می‌تواند به حفظ آرامش و تصمیم‌گیری منطقی کمک کند. 

محدودیت‌های سختگیرانه شرکت‌های پراپ تریدینگ

بسیاری از شرکت‌های پراپ تریدینگ قوانین مشخصی برای میزان افت سرمایه یا دراودان روزانه یا کل در کنار قانون ریسک شناوردارند که هم می‌تواند مثل یه ناجی عمل کرده و از ضررهای سنگین جلوگیری کند، هم می‌تواند مثل یه قاتل خاموش، حساب پراپ را به نابودی بکشاند. 

لوریج یا اهرم بالا

استفاده از لوریج یا اهرم بالا می‌تواند مدیریت ریسک شناور را سخت‌تر کرده و فشار روانی زیادی برای تریدر به همراه آورد؛ چرا که ریسک شناور در صورتی که به درستی به کار گرفته نشود مدیریت سرمایه را عملا بی اساس جلوه می‌دهد. 

نوسانات بازار

بازارهای مالی به دلیل عوامل مختلفی از جمله اخبار اقتصادی، دچار نوسانات شدیدی می‌شوند که این عوامل فاندامنتال از تاثیرگذارترین موارد روی مدیریت رسک شناور هستند. 

ترس از زیان و تصمیم‌گیری احساسی

نوسانات شدید می‌توانند منجر به تصمیماتی شوند که برخلاف برنامه معاملاتی هستند؛ دون توجه به افزایش ریسک، به موقعیت‌های باز خود اضافه کنند یا زودتر از موعد از معامله خارج شوند. 

ایجاد تنوع در سرمایه‌گذاری

برای این کار باید سرمایه خود را در دارایی‌های مختلف پخش کرد. به این ترتیب، اگر یکی از دارایی ها ضرر کرد، سود دارایی‌های دیگر ممکن است این ضرر را جبران کند. به زبان ساده‌تر باید بدانیم در هر معامله چه قدر از حساب خود را درگیر می‌کنیم و مدیریت سرمایه درستی به کار می‌گیریم. 

استفاده از تحلیل تکنیکال و بنیادی

این دو نوع تحلیل کمک می‌کند که چه زمانی باید وارد معامله و چه زمانی از آن خارج شد که در وبلاگ " کدام تحلیل در پراپ بهتر جواب می‌دهد؟ تکنیکال یا فاندامنتال" کامل صحبت کردیم. 

مدیریت حجم معاملات

حجم معاملات باید به‌گونه‌ای باشد که بتوان آن را کنترل کرد پس گذاشتن همه سرمایه را در یک معامله توصیه نمی‌گردد، چون نوسانات کوچک، ممکن است باعث ضرر بزرگی شوند.  

تعیین استاپ لاس

حد ضرر ابزاری است که کمک می کند از زیان بیشتر جلوگیری کنیم که بسته به نوع معامله و قوانین شرکت پراپ‌فرم، نوع و نحوه قراردادن آن متفاوت خواهد لود که برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به وبلاگ " مدیریت ریسک، هنر تریدر و راهنمای محاسبه ریسک" مراجعه نمایید.